نمایشنامه‌ی سووشون برگرفته از رمان گران‌سنگ دکتر سیمین دانشور است که نمایشنامه‌نویس و کارگردان بیست و سه فصل رمان را به یازده صحنه‌ی نمایشی تبدیل کرده است و در سال‌ ۱۳۷۹-۱۳۸۰ به روی صحنه‌ی سالن اصلی تئاتر شهر تهران برده است. روایت سووشون در سال‌های دهه‌ی بیست شمسی و در زمان جنگ جهانی دوم روی می‌دهد؛ زمانی که متفقین در ایران حضور داشتند و جنوب در تصرف نیروهای انگلیسی و شمال در چنگال روس‌ها بود. داستان سووشون در شیراز اتفاق می‌افتد و از نگاه زری، همسر و مادر بازگو می‌شود. زنی که برای خانواده‌اش صلح و آرامش می‌طلبد و یوسف، همسری که برای به پاکی و آزادگی، به مبارزه برمی‌خیزد. و در آخر، یکی می‌رود و آن‌که می‌ماند اعتقادش آگاه‌تر به پیش می‌رود. دکتر دانشور به سیاوش در شاهنامه به‌عنوان شخصیتی آیینی، رازناک و نمودِ پاکی اشاره دارد و یوسف را به او تشبیه می‌کند. در این اثر ماندگار، با نشانه‌ها و انگاره‌ها، حکایت دردمندی و اسارت ملتی را از گذشته‌ی دور تا کنون توصیف می‌کند.